geceye bir şiir bırak

• yeşil ipek gömleğinin yakası
  büyük zamana düşer.
  
  her şeyin fazlası zararlıdır ya,
  fazla şiirden öldü edip cansever.
  
  cemal süreya
• bir inancın yüceliğinde buldum seni
  bir kavganın güzelliğinde sevdim.
  bin kez budadılar körpe dallarımızı bin kez kırdılar.
  yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz
  bin kez korkuya boğdular zamanı
  bin kez ölümlediler yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.
  bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
  (bkz: adnan yücel)
• kallavi sokağı'nda güvercinler
  benim karanlık istanbul'um
  bir esnaf kahvesine oturdum
  belma sebil ya geçti ya geçer
  rüzgârını içime doldururum
  kallavi sokağı'nda güvercinler
  bunca yıl sönmemiş umudum
  nisan değilse mayıs
  perşembe değilse pazar
  ben belma sebil'i bulurum
  
  attila ilhan
• ne vardı?
  hiç karşıma çıkmasaydın
  bu kör olası gözler görmeseydi seni
  ne vardı?
  güzelliğini hiç bilmeseydim
  bir dua gibi bellemeseydim adını
  ne vardı bütün gece
  gözlerimi tavana dikerek
  seni düşünmeseydim
  (bkz: ümit yaşar oğuzcan)
• mayis şarkisi
  
  eşek, kral ve ben
  yarın ölmüş olacağız
  eşek açlıktan ölecek
  kral can sıkıntısından
  ben de aşkımdan öleceğim..
  bir mayıs sabahında..
  
  aşk kiraz ağacı
  yaşam onun meyvesi
  ölüm de çekirdeği..
  
  jacgues prevert
• yalnız acı bir lokma; zehirle pişmiş aştan
  ve ayrılık; anneden, vatandan, arkadaştan
  
  bu gece bir şey fark ettim. seninle paylaşayım sözlükcüm;
  
  evimi sürekli loş ışıkta kullanıyordum. az ışık iyi geliyor gözü yormuyor zirvalari falan.
  
  bugün tüm ışıkları kapattım. dışarıdan gelen ufak birkaç yansıma dışında karanlıktı her yer.
  kedim beni üç dört gündür göremiyordu ve evin bu haline alışıktı. ancak ben..
  
  ben bu karanlığı tanırım sözlük!
  bu aydınlığa en yakın an.
  
  dertlerim mi var ? sorunlarım?
  aslında hepsi birer uydurmadır. senin kendine yaptığın kurulmalardır bunlar be adam. kaç yaşında kaç farklı tat tatmış, lezzetten anlayan ve müdürüne söz geçiren bir sikimsonik yakasın sen.
  
  yazarken dönüp okumamak mıdır büyüklük ?
  yahut yanlışların olur tereddütü ile tekrar etmek mi?
  
  onu bunu bilemem ben sözlük.
  
  şuan bildiğim tek şey;
  
  on yıllık kırmızı süryani şarabı ve biraz kuru ekmeğin çözemeyeceği bir şey yoktur.
  ` https://music.youtube.com/…lviw&si=p1mwxtlxq3tgrzn6`
• pia
  
  ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
  ellerini bir tutsam ölsem
  böyle uzak uzak seslenmese
  ben bir şehre geldiğim vakit
  o başka bir şehre gitmese
  otelleri bomboş bulmasam
  içlenip buzlu bir kadeh gibi
  buğulanıp buğulanıp durmasam
  ne olur sabaha karşı rıhtımda
  çocuklar pia'yı görseler
  bana haber salsalar bilsem
  içimi büsbütün yıldız basar
  bir hançer gibi çıkıp giderdim
  
  ben bir şehre geldiğim vakit
  o başka bir şehre gitmese
  singapur yolunda demeseler
  bana bunu yapmasalar yorgunum
  üstelik parasızım pasaportsuzum
  ne olur sabaha karşı rıhtımda
  seslendiğini duysam pia'nın
  sırtında yoksul bir yağmurluk
  çocuk gözleri büyük büyük
  üşümüş ürpermiş soluk
  ellerini tutsam pia'nın
  ölsem eksiksiz ölürdüm...
  
  attila ilhan
• bu mektup sana değil
  konuşma yaşına gelen eşyalara
  demiri dövenin elinden canıma geçen ağrı büyüyor
  sabahları beni dışarı çıkaran acı ağacı
  geceleri beni eve gönderen zaman
  yapmaman gereken şeyler
  kalbimde sürtünüp büyüyen delik
  zaman hızlı ama, vakit geçmiyor
  öyle ki, bazen yukarıdan attığım öfkeyi
  aşağıdan toplayabilecek kadar hızlı çarpan bir kalbim var
  okudum,
  öfke, yavaş yavaş düşüyormuş aşağıya…
  
  bu mektup sana değil
  bakma yaşına gelen eşyalara
  utandığım bir yüzü oluyor bazı eşyaların
  durmadan bir yerimi kurcalıyor yoksulluk
  kalbi kırık bir ok nereyi vurabilirse orası oluyorum bazen
  gövdemi doldurduğum alkolle
  gözlerimi kırmızı kırmızı edip bakıyorum yüksek binalara
  hepimiz, dünya soğuktur diyen o, nineden olmadık mı
  inin aşağı,
  izledim
  öfke, yavaş yavaş çıkıyormuş yukarıya…
  
  bu mektup sana değil
  duyma yaşına gelen eşyalara
  günün öğünlerinden yapılmış
  bir mutsuzluğa çağırıyorsunuz birbirinizi
  günde kaç kere yanımdan geçiyorum
  aklımdan hem ekmek hem gül geçiyor
  siz yoksunuz
  ayın ortası her pazartesi
  
  bu mektup sana değil
  susma yaşına gelen eşyalara
  dünyanın kaç harikası var biri de yutkunmak
  önümü ilikleyip çıktığım dışarılar
  biliyorsunuz, bazı fotoğraflarda canı sıkılan bir ağaç gibi bakıyorum dünyaya
  umduğum felaket bu değildi diyorum
  bu dünyada birini sevdik o da öldü diye karşılandığım bir yasta
  göğe bakıyorum
  ben de, aferin diyorum tanrıya aferin
  çünkü, şöyle savaşlara inandım
  sonuncu dünya savaşında kaç asker intihar etti
  kaç kez yutkundu dünya
  olsam mutlaka yanlış yerde nöbet bekleyen bir asker olacaktım
  kırk gün kırk gece aynı dalgınlıkla
  bu yüzden bu mektup sabaha karşı yalnız olan bütün eşyalara…
  bu mektup sana değil
  bu mektup sabaha karşı yalnız olan bütün eşyalara…
  
  seyyidhan kömürcü
• filigran
  
  kimi kâğıtlar
  aydınlığa tutsanız
  çizgi, resim, bir şekil.
  ya da gizli mürekkeple yazılmış
  boş görünen sayfa
  okunur ısıya yaklaştırınca.
  kimi şiirler
  okunur arkasında
  kendi ateşiniz varsa.
  
  (bkz: behçet necatigil)
• kaside*
  
  elinde bursa çakısı,
  boynunda kırmızı yazma;
  değnek soyarsın akşamlara kadar,
  fulya tarlasında.
  
  ben sana hayran,
  sen cama tırman.